Om 06:00 stond ik op. Nadat ik mezelf had klaar gemaakt, stapte ik de auto in. Ik wilde een paar minuten eerder op werk verschijnen doordat ik zou worden ingewerkt op de IC Fx unit van UMC Utrecht. Eenmaal 07:15 aangekomen, ging ik me omkleden. Hierna ging ik naar de koffiekamer in het calamiteitenhospitaal. Hier bevindt zich de dag start. Het team stelde zich aan elkaar voor en we werden per groep ingedeeld op 3 ic bedden. De groepen bestonden uit team geel (IC verpleegkundige) oranje (anesthesiemedewerker) en rood (militaire verpleegkundige). Ik stond ingedeeld op bed 7.
Eenmaal ingedeeld gingen we ons klaarmaken om de Cohort unit te betreden. Allereerst desinfecteerde ik mijn handen. Nadat de alcohol was opgedroogd, zette ik mijn FFp-2 masker en spatbril op, hierna trok ik mijn isolatiejas aan en schreef ik mijn naam op een oranje sticker, zodat iedereen mij bij naam kon aanspreken.
Om 7:45 vindt overdracht aan bed-side plaats. Ik stond vandaag bij een patiënt die langere tijd op de IC ligt.
Zodra de overdacht klaar was, begon ik controles uit te voeren. Één keer per dienst wordt de beademingstupe en maandsonde gecontroleerd. Hierbij keek ik naar de diepte van de tupe en maagsonde en controleerde ik de plaatsing ervan. Hierbij keek ik in welke mondhoek de tupe en in welk neusgat de maagsonde zat, zodat het geen drukplekken kon geven.
Tevens controleerde ik de maagretentie en de druk in de cuff. Dit is een ballon die aan het einde van de tupe zit. Dit wordt opgeblazen tot en met 30 mmhg. Hierdoor ontstaat er geen luchtlek tijdens het beademen van patiënt. Elk uur werden onderstaande functies door mij gecontroleerd; beademing, neurologie, urineproductie, ligging, of patiënt ontlasting heeft gehad, of patiënt nog medicatie diende te krijgen. Zodra controles waren uitgevoerd, ging ik verder met het verzorgen van patiënt. Eenmaal alle pleisters vervangen, ben ik patiënt gaan wassen. Met behulp van een collega heb ik het bed verschoond.
Tijdens de visiteronde kreeg ik van artsen te horen dat ik de sedatie van patiënt moest stoppen zodat hij in de middag gedetubeerd kon worden. Twee uur nadat ik de sedatie stop had gezet, werd het tijd om patiënt te detuberen. Na 20+ dagen op IC te hebben gelegen, werd patiënt gedetubeerd. Dit was natuurlijk het hoogtepunt van mijn dag, doordat ik, samen met mijn collega’s, die afgelopen 20 dagen voor meneer gezorgd hebben, patiënt weer een stapje verder hebben laten komen richting het nieuwe normale leven. Eenmaal gedetubeerd lag patiënt aan de Optiflow. Dit is een speciaal systeem wat de ademhaling van een zelfstandig ademende patiënt ondersteunt. Gedurende de dag waren de waardes tijdens controles goed. Om 15:45 had ik een bed-side overdracht aan de avonddienst.
Echter zag ik dat het niet goed ging met de patiënt naast mijn patiënt. De patiënt en zijn waardes gingen achteruit. Na een kort multidisciplinair overleg en een slechtnieuwsgesprek met familie werd besloten om patiënt heen te laten gaan. Na het hoogtepunt toch nog een domper om te verwerken. We streven allemaal ernaar, of het nou op de IC of op de OK is, om patiënten beter te maken. Dit deed pijn. Ik noem het de harde realiteit.