‘Wat doe je nu eigenlijk de hele dag?’ is een vraag die mij als recovery verpleegkundige vaak gesteld wordt. Daarom neem ik jullie vandaag met mij mee tijdens een dienst op de recovery in het Maasstad ziekenhuis in Rotterdam. Op de afdeling waar ik werk sta ik mensen bij die net geopereerd zijn en ontwaken uit hun narcose of wanneer een deel van hun lichaam verdoofd is. Mijn wekker gaat om 6.00 uur, nog even 10 minuten snoozen en dan ga ik eruit. Ik ben niet zo zeer een ochtend type dus eet in de auto, zo bespaar ik tijd.
Om 7.30 uur begint mijn dienst op de ‘grote’ recovery. In het Maasstad ziekenhuis hebben we verschillende recovery’s zoals de dagbehandeling, brandwondencentrum en op het ‘grote’ complex. Op de dagbehandeling worden voornamelijk kleine chirurgische ingrepen gedaan zoals kleine KNO ingrepen waar voornamelijk veel kinderen maar ook volwassenen komen voor hun keel en neusamandelen. Daarnaast hebben we twee keer per week een ECT programma, deze patiënten komen wekelijks terug voor hun behandeling. Op de dagbehandeling gaan de patiënten naar verwachting dezelfde dag weer naar huis toe.
Ik begin mijn werkdag met een lekker kopje automaten koffie en zet mijn eten voor de lunch in de koelkast. Eenmaal aankomen op de recovery begin ik met het aanzetten van de monitoren, beademingsmachines en controleren de eventuele benodigdheden achter alle bedden. Daarna controleer ik samen met mijn collega de noodmedicatie. Ik kijk nog even op de holding of ze mijn hulp kunnen gebruiken met het voorbereiden van de patiënten die voor hun operatie moeten gaan. Tussen 7.30 en 08.15 uur is het altijd spitsuur omdat er dan 9 operaties opgestart moeten worden. Hierbij prikken wij de infusen en assisteren wij bij het prikken van de epidurale, spinalen of andere blokkades.
Rond 9 uur komen de eerste patiënten terug van hun operatie. Het klinkt misschien een beetje gek maar het leukste op de recovery vind ik de patiënten die nog niet helemaal stabiel zijn of in een acute situatie belanden.
In de ochtend hebben we meestal wat kleinere operaties die terugkomen. Zo had ik vanmorgen o.a. een sectio, mamma-amputatie, totale knieprothese en een littekenbreuk. Op de recovery sluiten de patiënt aan onze monitor, laten wij de patiënten rustig wakker worden, geven eventuele pijnstilling en houden de parameters nauwlettend in de gaten.
In de middag komende de grotere operaties terug. Zo had ik vandaag een patiënt die aan zijn carotis geopereerd is, deze mensen moeten 6 uur lang bij ons op de recovery blijven in verband met eventuele nabloedingen.
Daarnaast had ik een patiënt die wat meer zorg nodig had. Bij deze patiënt zijn ze via haar rechter lies naar haar linkerarm gegaan om daar vervolgens een stent in de plaatsten. Tijdens de operatie kreeg de patiënt al een bloeding in haar linkerarm, de chirurgen hoopte dat dit vanzelf stopte. Eenmaal aangekomen op de recovery heb ik mijn controles gedaan en ontdekte ik dat ook de rechter lies aan het bloeden was. Uiteindelijk hebben we hier een verband om gelegd en is dit vanzelf gestopt met bloeden. Het uitdagendste was eigenlijk de bloeding in de linkerarm, dit was ontzettend pijnlijk en spannend voor de patiënt. Na vele artsen overleggen, pijnstilling, drukverbandjes en geruststellende woorden mocht de patiënt na een paar uur weer terug naar de verpleegafdeling. Het is fijn om de patiënt te kunnen begeleiden wanneer het even spannend is.
Naast onze werkzaamheden op de recovery doen we ook nog wat externe zaken zoals het prikken van ‘moeilijke’ infusen en het assisteren bij pijn blokkades zoals epiduraalkatheters bij zwangere vrouwen en patiënten met ribfracturen.
Om 17.00 uur zit mijn dienst erop en loop samen met mijn collega’s naar de kleedkamer, spreken de dag nog een beetje door met elkaar en wensen elkaar een fijne avond. Snel naar huis om wat te eten en daarna door naar mijn paard waar ik heerlijk de ontspanning vind.